Ziek zijn is een lichaamsexpressie tegen aanwezige toxines en door hen aangebrachte schade. Toxines kunnen lichamelijk of geestelijk zijn. Bij lichamelijke toxines denken wij bijvoorbeeld aan:
Voedsel (bvb. suikers, overvloed aan dierlijke eiwitten, vetten, toegevoegde middelen, koffie, alcohol,…)
Verontreiniging (lucht, water, grond)
Stralings- of magnetische velden
Door lichaam gevormde metabole stoffen (CO2, zuren, ammoniumderivaten, vrije radicalen,…)
Tabak, nicotine
Medicatie, overdosis aan vitamines, mineralen
Bij geestelijke toxines spelen onverwerkte emoties (angst, verdriet, jaloezie, haat, verbittering, woede,…) en overmatige stress (acuut of chronisch) een belangrijke rol.
Ons immuun stelsel bepaalt de status van onze gezondheid. Zolang ons lichaam de toxines kan neutraliseren, verwerken en afvoeren, blijft het lichaam in balans en dus gezond. Hiervoor beschikt het lichaam over natuurlijke en bijkomstige afvoerwegen. In eerste instantie worden de natuurlijke afvoerwegen ingeschakeld die de toxines uit het lichaam scheiden onder vorm van urine, stoelgang, zweet, talg, verdamping, CO2, menstruatie en witverlies, maar ook niet te vergeten onze mindset (verwerking van psychische en emotionele toxines). Wanneer deze natuurlijke afvoermechanismen niet volstaan worden de bijkomstige mechanismes geactiveerd om de toxines af te voeren onder vorm van bvb. braaksel, snot, slijm, sputum, overvloedige menstruatie en witverlies, eczeem en allergische uitslag, tranen, oorsmeer, bloedneus, oprispingen en flatulentie.
Wanneer deze mechanismen in het gedrang komen wordt het lichaam ziek. Het lichaam kan dan meer gericht ingrijpen door ofwel algemeen te reageren (bvb. koorts, versneld metabolisme,…) of eerder lokaal (bvb. een ontstekingsreactie, littekenvorming, oedeem, hormonale overproductie, overprikkeling van het zenuwstelsel,…). Indien er niet tijdig wordt ingegrepen kunnen de onvoldoende verwerkte toxines een schadelijke invloed uitoefenen op cellulair niveau, waardoor de orgaanfunctie vermindert en er zelfs irreversibele beschadigingen kunnen optreden.
In de klassieke geneeskunde ligt de nadruk van ‘genezen’ vaak bij het wegpakken van de zichtbare symptomen (bvb. hoestremmers, pijnstillers, zalven, koortswerende middelen,…), wat volledig tegennatuurlijk is en vroeg of laat zelfs schadelijk. Ziektetekens zijn waarschuwingssignalen van ons lichaam die proberen ons iets duidelijk te maken. Het zijn helpers, geen vijanden. Klassieke medicatie zou enkel mogen gebruikt worden in heel acute omstandigheden en/of bij bepaalde chronische pathologieën, indien het eigen zelfverdedigingsmechanisme van de zieke mee wordt ondersteund.
Ziekte is dus niet zomaar een vervelende aanwezigheid van klachten of symptomen, maar een levensnoodzakelijk proces om het lichaam terug in evenwicht te brengen welke niet onderdrukt mag worden.
Gezonde groet,
Luba